Bazen kötülük sebepsiz yere iyiliğe yaklaşır ona hoş görü gösterir senden bir sır ya da içten bir söz bekler durur, bu güzel bir hareket gibi görünse de altındaki niyet çok farklıdır.Kötü insan ara sıra iyi insanın yanına gider ondan hoşgörüye dair bir söz arar ona vereceğin güzel söz ya da bir tebessüm onu umutlandırır.Çıkardığı bu kadar pisliğe rağmen kendisine hala güzel bir söz söylenmesi içten içe bir kurtuluş, bir af ümidi doğurur gönlünde.Bu ümidi hissettiği vakit alimi hemen orada tek başına bırakıp geri yine yapmakta olduğu işlere geri döner.Yani bir nevi kendini motive etmek için o alimi kullanmak.
Zamanında bu tür şeylerle karşılaşan alimler bu tür insanları evlerine almamışlardır.Kapılarına geldikleri vakit ben arkadan dua ederim deyip geri göndermişlerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder