Aşk bütün güzel ahlakın kapısındır.O geldi mi çirkin olan her şey kaybolur.O geldi mi yapılan bütün hareketler ibadet olur.Ahlak aşkın kapısında kul köle olur.Ahlak iyi bir insan olmak içindir.Aşk ahlakında üstünde olmaktır.Güzel olmaktır.Bu insanın her sözünün sonu bir hayra delalet eder.İnsan aşk ile küfür bile etse o küfrün manası ve niyeti o sözün çok çok uzağındadır.Aşk insanı yok eder.O insan için sözün kimden çıktığı önemli değildir.O her sözde kendi varlığını hisseder ama bu varlık teslimiyetten sonra kazanılmış olandır nefsin varlığı değildir.Zaten aşk çirkin olan her şeyi yok eder nefs sanki o insanda hiç var olmamıştır.
O her sözün özüdür.Bir cismi ya da hacmi yoktur.Sarhoş olan kişi kendi bedeninin farkına varmaz, kendi elinin kendi ayağının farkında değildir.O havada süzülen duman misali güzel olan her duyguya çekilir.Kendisi çağlayan bir ırmak olsa da bir suya kur olur.Bir adam gelip o göle baksa kendini görür ama o gölün kendini görebilecek bir yansıması yoktur.Aşk bütün mertebeleri önemsiz kılar.İnsan aşka yemekten daha fazla muhtaçtır.Aşık yemeksiz yaşar ama akşın olmadığı ve olmayacağı gerçeği aşığı anlamsız ve ölü kılar.Bu varlığının anlamı, dipsiz bir uçurumun tepesinde olmak gibidir.İnsanlar aşkın varlığını inkar etse de onlar insanlığın bayrağını taşırlar.İnsanlar onları ne kadar çok kendine benzetmek istese de tekrar tekrar onlara mağlup olurlar.Aşka mağlup olmayanlar Allah’ın kaderinde lanetlenmiş olanlardır.Aşka mağlup olmayanlar gerçekte ona yenilseler de tekrar tekrar inat ederler.Aşkla savaşırlar halbuki bilmezler ki aşkla savaşmak Allah’la savaşmaktır.
Aşka mağlup olmayan adam iflah olmaz.Bütün alemin hayranlıkla baktığı şeye o anlamsız gözlerle bakar, rahatsız olur.O yolda yürürken engel olmaya çalışır böyle aşk razılık kapısını açar.Kötüler olmasa razılık makamı olmazdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder