Münafık olan zat öğütten nasibini alamaz, zaten kendine ve Allah’a söylediği yalanlarla kalbi mühürlenmiştir.Bir kimsenin kalbi mühürlenirse imanın özünü anlama gücünü kaybeder.
Öğüt ve güzel söz kalbi açılabilecek olanadır.Bunların dışındakilere öğüt edilmez. Çünkü o tür insanlara güzel bir söz söylersen hemen bunu alaya alırlar.Allah’ın kuranda çok sert sözleri vardır.Böyle insanlara yalnızca kaba sözler tesir eder.
Allah insanları kendisine ibadet etsin diye yaratmıştır.İbadet insanın Allah’ı anlamasıdır.Hiç kimsenin boş yere eğilip kalmasının bir anlamı yoktur.Eğer ki insan Allah’ın varlığını kabul ederse nefsi ezilmeye başlar.Allah’ta insandaki nefsi yok etmek için namazı aracı yapmıştır. Namaz insanın kendisi içindir.Nefsini öldürüp sözlerinin arkasına güzelliği katmak içindir.Neyse öğütten bahsedecek olursak. Allah insandaki saklı olan güzelliği elinde sonunda çıkaracaktır.Bu kaçınılmazdır.Allah’ın isimlerinden biride istediğini zor yaptırandır. Lakin zorla güzellik olmaz ama insan yaptıklarının ne anlama geldiği hissederse güzelliğe yaklaşır. Münafık zat imanı yalan sayarsa Cehennemde imana sımsıkı sarılır.Çünkü o tür insanlar sadece zorda kaldıklarında imana sahip olurlar.Sıkıntıları geçinse hemen dönerler.Evvelki çektiği sıkıntıların kaynağını Allah’tan başka şeylere vehim ederler. Allah’a sarılırken Allah’tan kaçmaya çalışırlar.İnsan nankör olarak yaratılmıştır.Kimse var olmanın fiyatını ödeyemez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder