y40

Salih insan mertebe atladıkça yaptıklarından daha fazla sorumluluğu artar.Çünkü güzellik görecelidir.Birine çok güzel olan bir hareket bir üst mertebedeki bir adam için neredeyse haramdır.Yanlıştır.Bunun nedeni o zatin Allah’a olan yakınlığından kaynaklanmaktadır.Normal bir Müslüman birisinden bir şey isteye bilir ama ama Allah katındaki bir aşık Allah’a yakın olduğun o varken başka bir yaratılmamışa bel başlaması yanlış olur.Muhabbetin bağ oluşturur Allah’a muhabbeti olan zat yüzünü başka yöne çeviremez zaten yaratılmış olan hiçbir mahluk Allah’ın zerre kadar nurundan bir faydalı olamaz.Zatın bunu unutup hayata takılması ve başkasına umut bağlaması hem boş bir çabadır hem de Allah muhabbeti olan zat için yanlıştır.Zatın bu noktada başkasına umut bağlaması sanki Allah’a yakından ondan bir adım geri atmaya benzer.Bu da yanlıştır lakin Allah’ın hoşgörü zatın yanlışlarının siler süpürür çünkü insan zaten baştan sona yanlıştır.Allah insanı yanlışlarına rağmen sevdi.İnsanın Allah’ın makamından geri adım atması tıpkı aşk acısına benzer sanki bir ayrılığın temsilidir.Lakin nefs burada kendi oyunlarını oynayamaz çünkü Allah adı geçtiği yerde nefs bu olaya giremez kapının dışında kalır. Zaten Allah’ın nefsin istediği gibi şekil ve nesne olarak algılanamaz buda nefsin bütün hayranlığının ve isteklerinin törpülenmesi gibidir.Nefs şekle aşıktır ona kuldur ama Allah şekilde değildir.Neyse zat geri adım attığında bu yenilmişliği onun acizliğinden kaynaklanır.Yapılan her yanlış Allah’ın katında bir güzelliğe dönüşebilir.Bütün hayal kırıklıkları, kırılmış bütün kalpler, yok olmuş yıkılmış bütün umutlar, Allah’ın sözüyle yazın açan çiçeklere dönüşür.Umutlar hayaller hepsi mana aleminin cinsidir.Allah mana ile hamur gibi oynar insan mananın karşısında ne kadar acizse manada Allah’ın elinde o kadar acizdir.