31 Ocak 2010 Pazar

y46

Dünyadaki varlığımızın amacı içimizde neler beslediğimizi kabul etmektir.Dünya buna uygun yaratılmıştır.Ölüm mantık için belirsizdir.Allah cennet için inanan adam aramaz eğer öyle olsaydı melekler görünürdü.Melekleri ve iblisi gözleriyle gören insanlarda hemen inanırlardı.Herkes inandığı için kimin gerçekten güzel olana inandığı için bu yola girdiği kanıtlanamazdı.O yüzden bu dünya mantık için belirsizdir.Bu dünyada insan gerçekten inandığı şeydir.Çünkü kötü huylu adam Müslüman olmak isterse şunları düşünür.”ölüm zaten bir belirsizlik ne malum cennetin cehennemin olacağı, zaten İslam’ın sözlerinden de oldum olası haz etmedim böyle bir kumar için neden bu uzun hayatımı heba edeyim, ben en iyisi bildiğim yoldan devam edeyim keyfime bakayım” Allah eğer “dünyaya insan yerine melekleri elçi kılsaydım muhakkak onların arasından bir meleği peygamber olarak gönderirdim” Allah’ın insanları şüphede bırakmasının nedeni her insanı kendi süzgecinden geçirmek istemesinden gelir.O bu dünyada gerçekten saf duyguları arar.Yarattığı dünya insanı bu süzgeçten geçirir.Müslüman zat bunu düşünürse söyle der:”Ben Allah’ın bana söylediklerine zaten inanıyordum ama şeytanın dediği gibi ölümden sonra dirilmeseydim eğer cennet bir sürpriz olsaydı. Bunu hiçbir zaman kayıp olarak görmezdim ben iyi bir insan olmayı seçtim hayatı bu şekilde yaşadım. İnandığım şekilde yaşayacağım. İnandığım şekilde öleceğim, bu benim sonum olsa da” güzellik Allah’tan gelir.Allah bakidir.Böyle bir teslimiyete gelmiş bir kul nasıl yokluğa bırakılır?Sen iyi olmayı köşklere, mala, mülke, sonsuzluğa ulaşmak için istemedin, ruhunu köşklere, saraylara satmadın.Ruhunu Allah’a sattın, Allah’ın istediği yere geldin dünyanın cilvesi seni aldatmadı ve şimdi yok olup gitti geride herkesten sakladığın iyi niyetlerin kaldı, bilmeliydin ki o iyi niyetlerinin hepsi Allah’tan bir nişaneydi seni sözsüz sessiz ömür boyu kendine çağırdı.

Kötü huylu adamda Azrail’i görünce imana geldi.Şimdi mi?Gözünden perdeler açıldığı ama geçmişin şu anda gördüklerini yalanlamakla dolu.Gerçek şu ki o adam hiçbir zaman sevgiye iyiye inanmadı kendisi köpek huyluydu bütün insanları da kendisi gibi gördü.

Allah’ın sanatı insandı, insanı inandıklarıyla birlikte ölümün kapısına sürükledi.İnsanın tek sermayesi inandığı şeydir.Onla alacağını alır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder